سنگ های آذرین در فضای بسته برای سلامتی مضر هستند
1527 بازدید شنبه 27 اردیبهشت 1393 زمین شناسی معدن,کانی شناسی,زمین شناسی - پترولوژی,سنگ های آذرین در فضای بسته برای سلامتی مضر هستند
سنگ
های گرانیتی پس از بازالت ها فراوان ترین سنگ های آذرین اند.گرانیت و هم
عرض بیرونی آن ریولیت جزء سنگ های فلسیک اند وعمدتا از فلدسپات پتاسیم
دار،پلاژیوکلازسدیم دار وکوارتز درست شده اند.
در بین عوامل طبیعی ، خاک
و سنگ ها در تشعشعات طبیعی نقش اصلی دارند و در بین رسوبات و خاک ها ، سنگ
های گرانیتی به دلیل داشتن مواد اورانیوم ، توریوم و پتاسیم رادیو اکتیو ،
دارای مواد پرتوزای بالایی هستند.سنگ های گرانیتی معمولیترین سنگ های
پلوتونیک در نواحی قارهای هستند و بزرگترین باتولیت های جهان را نیز همین
سنگ ها تشکیل میدهند. اغلب این سنگ ها فلسیک هستند. اغلب گرانیتوییدها به
صورت مذاب های پوستهای تشکیل شدهاند. بهعلاوه ، گرانیتوییدها قسمت
«آذرینی» اغلب کمپلکس های میگماتیتی را تشکیل میدهند. علاوه براین هابرخی
از کانی های آهن ومنیزیم دار مانندبیوتیت وآمفیبول از نوع هورنبلندنیز به
مقداری در سنگ گرانیت یافت می شود.برخی از این سنگ ها ممکن است دارای
موسکویت نیز باشند.گرانیت ها معمولا سنگ هایی به رنگ روشن اند که بسته به
نوع فلدسپات پتاسیم دارشان ممکن است به رنگ سفید،خاکستری ویا صورتی دیده
شوند.
درگرانیت
بلور کانی ها همه قابل رویت است وبه سادگی می توان آنها را ازروی مشخصات
ظاهریشان تشخیص داد.بلورهای تشکیل دهنده ی گرانیت بر خلاف دیگر سنگ های
مافیک ،اغلب اشکال هندسی منظمی را نشان نمی دهند.این امر بدلیل نحوه سرد
شدن متفاوت آنها نیست بلکه بیشتر به این علت است که طی فرایند تبلوربرخی
ازکانی ها بلورهای مشخصی را می سازندوبرخی دیگر چنین نیستند.
سنگ های
دارای ترکیب گرانیتی بیشترین تنوع را در میان سنگ های آذرین دارند.گروه
هایی از سنگ های گرانیتی که بلورهای درشتی دارند پرانیت پگماتیتی نامیده می
شوند. معادل خروجی گرانیت ، ریولیت ، نام دارد که سنگی سفید رنگ
است.بلورهای کانی ها را معمولا درریولیت نمی توان تشخیص داد.ازاین روست که
اغلب ، رنگ عامل مهم شناسایی ریولیت درنمونه دستی است.سنگ های ریولیتی ممکن
است دارای بافت های متفاوتی باشند.ریولیت شیشه ای را "ابسیدین" می
گویند.سنگ پا نیز نمونه متخلخل واسفنجی ریولیت یا آندزیت است.
درتقسیم
بندی های دقیق تر ،به نوعی سنگ گرانیتی که مقدار فلدسپات پتاسیم دار آن
زیاد است " سینیت" وبه هم ارز خروجی آن "تراکیت " می گویند. بيشتر گرانيت
ها سخت و چگال هستند و به اين ترتيب جزو مصالح بادوام ساختماني قرار مي
گيرند . در برابر نفوذ آب و اثر ضربه مقاوم اند و محيط هاي صنعتي را به
خوبي تحمل مي نمايند . ظاهر گرانيت متأثر از كار انجام شده برروي سطح نهايي
آن است كه ممكن است چكشي ، كلنگي ، تيشه اي يا صيقلي باشد . بهترين نماي
سنگ گرانيت حالت صيقلي آن است كه زيبايي رنگ و انعكاس كريستال هاي آن را
نمايش مي دهد . سطح گرانيت بر اثر حرارت و تفاوت ضريب انبساط و انقباض بين
اجزاي كريستالي مختلف آن به صورت سوخته در مي آيد . استفاده تلفيقي از
گرانيت صيقلي و سوخته در ساختمان به علت تضاد ، زيبايي جالبي پديد مي آورد.
در ايران معادن بسياري وجود دارد كه سنگ هاي گرانيت با رنگ هاي مختلف از
آنها استخراج مي شوند .سنگ گرانيت به علت هزينه سنگين استخراج ، برش و صيقل
، نسبتاًگران است به همين دليل بيشتر در نماي ساختمان هاي مهم به كار برده
مي شود . از اين سنگ براي كف سازي ، پياده روسازي و راه سازي نيز استفاده
مي گردد.
سنگ های گرانیتی؛ در فضاهای بسته براي سلامتي مخاطره آفرينند !
احمد
جهانگيري عضو هیات علمی دانشگاه تبریز و مجری این طرح پژوهشی اعلام كرد ،
تشعشعات طبیعی تولیدی از مصالح ساختمانی به ویژه سنگ های گرانیتی به گاز
رادیو اکتیو رادون و تورون تبدیل و اگر این تشعشعات در فضای کاملا بسته
ایجاد شود با تجمع در محیط به ریه انسان وارد می شود و با ماندگاری خود می
تواند اثرات سویی در سلامتی انسان داشته باشد . در صورت استفاده از سنگ های
گرانیتی در فضاهای بسته، با تهویه هوای این محیط ها می توان از تجمع
گازهای پرتوزا مانند گاز رادون و تورون به آسانی جلوگیری کردو استفاده از
سنگ های گرانیتی در محیط باز و نماهای ساختمانی مشکلی ندارد ، در مورد به
کارگیری این نوع مصالح در فضاهایی مانند راه پله ها و فضاهای بسته ای که از
تهویه مناسب برخوردارند، ریسک خطر به مراتب کمتر می شود.
درگرانیت بلور
کانی ها همه قابل رویت است وبه سادگی می توان آنها را ازروی مشخصات ظاهری
شان تشخیص داد.بلورهای تشکیل دهنده ی گرانیت بر خلاف دیگر سنگ های مافیک
،اغلب اشکال هندسی منظمی را نشان نمی دهند.این امر بدلیل نحوه سرد شدن
متفاوت آنها نیست بلکه بیشتر به این علت است که طی فرایند تبلوربرخی ازکانی
ها بلورهای مشخصی را می سازندوبرخی دیگر چنین نیستند.
سنگ های دارای
ترکیب گرانیتی بیشترین تنوع را در میان سنگ های آذرین دارند.گروه هایی از
سنگ های گرانیتی که بلورهای درشتی دارند پرانیت پگماتیتی نامیده می شوند.
معادل
خروجی گرانیت ، ریولیت ، نام دارد که سنگی سفید رنگ است.بلورهای کانی ها
را معمولا درریولیت نمی توان تشخیص داد.ازاین روست که اغلب ، رنگ عامل مهم
شناسایی ریولیت درنمونه دستی است.سنگ های ریولیتی ممکن است دارای بافت های
متفاوتی باشند.ریولیت شیشه ای را "ابسیدین" می گویند.سنگ پا نیز نمونه
متخلخل واسفنجی ریولیت یا آندزیت است.درتقسیم بندی های دقیق تر ،به نوعی
سنگ گرانیتی که مقدار فلدسپات پتاسیم دار آن زیاد است " سینیت" وبه هم ارز
خروجی آن "تراکیت " می گویند.